‘थेन्दाका तिगाला खसखस !’

टिभीरि ‘जामेकोला छोरुवा’ गेताङ च्यासिकेन वर्णलता मे दोजि ।

थे बोटोक्बा थेसि आमाचा कोठारि खासि ङ्योइजि, ‘तिगा ताजि ? आउदिनका बोमो खाजि ले ?’

तिगाइ दुइ टिभीरि मि छ्योङ्ना लामाहेन्से थेनोन गेताङ्ला समर्थनरि आमाचासे पाङ्जि, ‘देन्बा ग्यालाम उन्बा । सोह्रा आनान ठिक ।’

‘ठिक बेठिक, देन्बा–ख्योल्बा ङान्छे नोन सेबा मुला । आधुनिक युगला जामेकोला ङानि । उला तामरि ङानि सहमत आला ।’ थेसे ह्राङ्दा उच्च फेल्गेबा जामेकोलाला दर्जारि थान्जि ।

‘बित्ता ङ्हीला क्वान, भड्किलो गोइलो जामेकोला सभ्यताला प्रतीक आहिन । चु जामेकोलाला सुरक्षा फिला ङ्योइबा चिन्ह हिन्ना । जामेकोला छोरुवा फिला चुह्राङ्बा सकारात्मक गेताङदा तिल्दा आज्याबा सोंचसे गाप्ला ?’ आमाचासे देन्बा उन्बा बाङ लाजि ।

डङ...डङ...डङ... काङ ब्यासि थेसे टिभी डुङ्जि । ड्याम्मा..ला काइतेन सोफारि चिजि ।

आमासे चेगाइसे स्योम्सिकेन गोना लाजि, ‘जामे, पाजि मोबाइल सोना लाबाला लागि एसे आउदिन सुरक्षित लि म्हाइजि आहिन ?’

वाला वाला मि स्होजि थेसे पाङ्जि, ‘दाते मोबाइल नोन क्योङ्बिमा ग्रेन हिन्ना । चु आरेसाम म्हि पक्षघात ताला ।’

‘जामे ! चोदे हठ आलाउ । थाहा मुला ? एमि झान ङान्ना दिव्य अनमोल रत्न हिन्ना ।’

गैरीबास, कालेबुङ, भारत ।

(छिगला अर्थः क्योइका– मुल्याङ्कन, छोरुवा– चेतना, बोटोक्बा– गनगन, ख्योल्बा– गलत, उ– ओडार, फेल्गेबा– विकसित, चेगाइ– माया, स्योम्बा– सुमसुम्याउँदै, लि– आवरण)

दोःबा : यकिना अगाध