तिरेकुनु गौतम बुद्धसे याखारगि दोङदा फ्यालाचिमुबा । थेला याखारगि शिष्यसे म्राङ्जि ओम अचम्म ताजि । थेसे बुद्धतेन ङ्योइजि–

‘कोन्ज्योसोम ! ह्राङ्से चु दोङदा तिल्दा फ्यालास्ह्युबा ?’

शिष्यला ताम थेसि बुद्धसे ज्युम ङेसिकेन पाङ्जि–

‘तिल्दा होइ ? ङाइ चु दोङदा फ्या लामा तिगाइ आज्याबा तजि ?’

शिष्यसे निसाल दोजि–

‘आहिन कोन्ज्योसोम ! थेह्राङ्बा तिगाइ ताबा आहिन । तासाइ ङा चु तामसे अचम्म ताजि कि ह्राङ्ह्राङ्बा महान म्हिसे चु दोङदा फ्यालास्ह्युजि । चु दोङसे न्हा ह्राङ्ला ताम गोबारि खाम्ला, न्हा ह्राङ्ला डेनरि तिगाइ प्रतिक्रिया पिन्ना ।’

बुसे दोसि ज्युमङेसि पाङ्जि–

‘शिष्य ! एला सोच ख्योल्बा मुला । चु दोङसे छिगरि निसाल आपिन्साइ नोन, खाराङ्लासि मुतेबा म्हिला ल्हुइरि ह्राङ्लान ग्योइ ताला, थेह्राङ्नोन लासि प्रकृतिला नोन ह्राङ्लान ग्योइ ताला । ह्याङ्से चुदा डेन लाजि बिसाम चु नोन ताङ्ला ओसेम कृतज्ञता उन्ना ।’

‘ङाइ चु दोङला क्रिपरि चिसि साधना लाबा मुला । चुला बाकादेसे ङादा सिल्बा पिन्बा मुला, दिनिग्याम सोना लापिन्बा मुला । मुतेबा दुइ चु दोङसे ङादा सुरक्षा पिन्बा मुला । थेतासि चु दोङदा कृतज्ञता उन्बा ङाला कर्तव्य हिन्ना ।’ बुद्धसे पाङ्जि, ‘मुतेबा म्हिसे प्रकृतिदा आभार उन्बारि खाम्तोला तिल्दाबिसाम प्रकृतिसेन ह्याङ्दा केवा पिन्ना, जेबा पिन्ना, सन्तुलन पिन्ना । एसे ह्रेच्छाक चु दोङदा च्यागो, चुसे ङाला थुजेछे स्वीकार लासि ताङ्चिमुला ओम इशारा लाचिमुला कि थे खाबा रेजुुगुरि नोन क्योङ्दा सेवा लाबारि तत्पर मुला ।’

बुद्धला ताम थेसि शिष्यसे दोङदा च्याजि । देन्बान, दोङ ताङ्चिबा मुबा– ह्योङ्बाकेन लाबा थेला बा, लाबारि स्याचिबा हाँगाकादे थेन सार्बा म्हेन्दोकादसे याखारगि अनौठो शान्ति पिन्चबा मुबा ।

चु म्राङ्सि शिष्य नोन ओस्सोन दोङला डेनरि नतमस्तक ताजि ।

दोःबा : यकिना अगाध